We hebben allemaal wel eens ziekten en ongemakken gekend, die door middel van al dan niet reguliere medicijnen bleken te kunnen worden genezen. Maar wat te denken van methoden, waar geen medicamenten aan te pas komen. Die puur vanuit een positieve gedachtenkracht, en Liefde voor de medemens van de therapeut, zelfs op afstand, hun vruchten blijken af te werpen.

Van de reguliere geneeskunde is bekend, dat men door middel van met name wetenschappelijk onderzoek, gekomen is tot de mogelijkheid bepaalde klachten en ziekten te genezen. Een mooi resultaat, en de reguliere geneeskunde kan op haar manier dan ook een mooie bijdrage leveren aan de gezondheid, en het algeheel welbevinden van de mens, zowel op lichamelijk, als psychologisch gebied.

Dankbaar mogen we zeker zijn dat deze vorm van geneeskunde bestaat, en een goede holistische therapeut gaat er beslist niet omheen. Hoewel ik zelf bij het minste of geringste niet direct naar een paracetamolletje grijp, heb ik het wel in mijn medicijnkastje, voor het geval dat…..

Waar de reguliere geneeskunde uitgaat van het menselijk lichaam van vlees en bloed, het fysieke lichaam dus, benadert de holistische genezer, de mens vanuit zijn totaliteit, inclusief de andere, etherische en astrale lichamen, waar we er meerdere van hebben, en tracht te achterhalen waarom een bepaalde ziekte of kwaal zich manifest heeft gemaakt. Of nog beter, probeert in samenspraak met de cliënt, een ziekte of kwaal te voorkomen. Sommigen van hen, blijken vaak een gave te hebben eventuele problemen die zich zouden kunnen voordoen te voorzien. Bijvoorbeeld middels Aura lezen, helderziende waarnemingen, of op andere wijze. Niet dat dat nodig is, een goed gesprek met de cliënt, adequate kennis en een goed inschattings vermogen van de therapeut die werkelijk liefdevol naar zijn cliënt kijkt, zijn eveneens van grote waarde. Ik zou haast zeggen: "Een mix van dat alles zou de beste combinatie zijn".

Dit artikel heet "genezen op afstand". Op zich een titel die totaal niet bij me past, maar omdat het woord "genezen" zo ingeburgerd is, gebruik ik het toch maar.

In principe kan iemand een ander niet genezen, dat is iets wat hoort bij de Geneesheer Directeur, die we doorgaans God, Het Licht, De Alomtegenwoordige, of wat dan ook noemen. En daar ligt nu de essentie !

Eenieder heeft een stukje van de Goddelijke Vonk in zich, en is daarmee zijn eigen genezer.

Hoewel ik het woord "genezen" en "genezer" op zijn minst, zoals gezegd, onhandig gekozen vindt, gebruik ik het toch maar, omdat we die begrippen nu eenmaal kennen, en het duidelijk is wat er mee bedoelt wordt. Het liefst noem ik zo een iemand "hulpgevende"," ondersteuner", of "herstelbegeleider".

Iedereen is dus eigenlijk een stukje God, en kan zichzelf dus genezen ?

In feite is dat natuurlijk wel zo, maar de praktijk laat zien dat het niet werkt op die manier. We hebben uiteraard te maken met de vrije wil, en elk mens heeft het als zijn geboorterecht meegekregen, zijn eigen keuzes te maken. Daar goed of slecht, positief of negatief, etc. in feite niet bestaan, maar slechts door ons bedachte polariteiten van hetzelfde zijn, zeg ik maar dat de een nu net even iets handiger zijn keuzes maakt en gemaakt heeft, dan de ander. De een kiest voor een groot huis, een dikke auto voor de deur, terwijl de ander zijn materiële welvaart minder belangrijk vindt, dan het volgen van zijn gevoel, en Liefde voor de medemens.

Het najagen van materieel gewin, en de er vaak bijbehorende dosis stress, leveren vaak de alombekende welvaart ziektes op.

Deze kan om te beginnen een goed gesprek voeren met de cliënt, om zo zijn levensinstelling te achterhalen, en het vaak niet juiste voedingspatroon boven tafel te krijgen, dat meestal ook te wensen overlaat bij deze mensen, en hen vervolgens het inzicht te verschaffen, dat het levenspatroon aangepast dient te worden.

Natuurlijk kan dat niet in een sessie, en zal er eerst een vertrouwensband opgebouwd moeten worden, eventueel ondersteund met massage, voet reflexologie, of een andere therapie.

In veel gevallen werkt direct contact het beste maar is dat niet altijd mogelijk.

De cliënt kan te ver weg wonen om regelmatig op consult te komen. Of heeft de therapeut het te druk. Zelf bijvoorbeeld, voorzie ik in mijn inkomsten, door full time als beroepsfotograaf te werken, en behandel daarnaast, al dan niet op afstand, mensen belangeloos. Door mijn dagelijks werk heb ik derhalve weinig tijd. Hulp op afstand kan echter op elk moment van de dag, en hoeft niet veel tijd te kosten doorgaans.

Ook komt het voor, dat mensen niets van het alternatieve willen weten, maar bijvoorbeeld kinderen, vrienden, etc. graag hulp voor die persoon wensen. Gelukkig kan dat en zijn er zeer bijzondere resultaten bereikt met "hulp op afstand", zoals ik het liever noem. In dergelijke gevallen moet er echter wel eerst toestemming gevraagd worden op hoog niveau. Het kan immers zijn dat de betreffende persoon een bepaalde ziekte op zielsniveau heeft gekozen, om een bepaald ervaringsgebied te mogen meemaken. Op het Goddelijke plan kunnen en mogen we niet ingrijpen !

Goed, kan ik zeggen, maar weet natuurlijk tegelijkertijd dat dat een te mager antwoord is. Later in dit artikel zal ik een paar praktijkvoorbeelden geven, zowel uit eigen ervaringen, als die van anderen. De eer komt namelijk maar een iemand toe, en dat is de Ene, of God, zo u wil.

Er zijn meerdere "technieken". Er zijn diverse cursussen waarin het werken op afstand aan de orde komen. Een van de meest populaire is Reiki. Bijna iedereen heeft wel iemand in zijn omgeving die Reiki gedaan heeft. Een zeer belangrijke healingsmethode, waarin ook het op afstand behandelen is opgenomen, is die van de Vietnamese man Dang, die wereldwijd cursussen geeft, en zijn energieën middels beeldschermen, tegelijkertijd in vele landen, op cursisten overdraagt, die die cursisten dan weer kunnen aanwenden voor anderen. Ook met de uit India afkomstige Sanjeevinis, worden zeer bijzondere resultaten bereikt, in principe zonder kosten en uitermate doeltreffend, zoals in de praktijk blijkt.

Hoewel deze en andere methoden erg goed werken, zijn er ook tal van mensen die op afstand werken, zonder er cursussen voor gevolgd te hebben.

Alles is goed, zolang er maar met Liefde en Respect voor het Hogere gewerkt wordt, en dus uiteraard ook voor de cliënt. Een heel goede manier is even je gedachten stil te zetten en je te concentreren op de persoon of situatie, en de medewerking van het Hogere te vragen, en vervolgens jouw Liefde en energie in gedachten en gevoel over te zenden naar die ander. In geval van bijvoorbeeld operaties, kun je ook hulp en inzicht vragen voor de artsen dat ze de juiste beslissingen mogen nemen, in geval er twijfel zou bestaan over de juiste handeling. Dit alles natuurlijk via het Hogere of de Goddelijke wereld. Veel mensen werken graag op afstand door gebruik te maken van een foto van degene om wie het gaat, anderen hebben graag een naam, eventueel adres, of geboortedatum of een combinatie ervan, om zich er op te concentreren. Het meest essentieel is echter de onvoorwaardelijke Liefde. Wanneer meerdere mensen met eenzelfde persoon doende zijn, blijkt het allemaal nog effectiever te zijn.

Ook het bekende "branden van een kaarsje" voor de ander is een prima manier van op afstand werken. Het bewust aansteken ervan, richt je aandacht en bewustzijn op het probleem dat positieve energie nodig heeft

Zoals gezegd zal ik ervaringen weergeven uit eigen belevenissen, en die van anderen, waar ik in ernstige gevallen mee samenwerk, en dat allemaal op afstand. Afstand blijkt ook in deze dus werkelijk niet te bestaan, evenals het begrip tijd !

Een vrouw van in de vijftig met een schildklier probleem moest een zogenaamde "Radioactieve jodiumslok" nemen. De beslissing om dat aan te gaan viel haar zwaar, maar ze heeft er uiteindelijk na veel wikken en wegen toch toe besloten.

Daartoe moet je minimaal 2 dagen in quarantaine, en mag je in principe niets van wat je bij je had, zoals kleding, boeken etc. meer mee het ziekenhuis uit nemen, zoals haar verteld werd door de behandelende artsen.

In het ziekenhuis waar dat zou gebeuren, zou ze werkelijk opgesloten worden in een kelder. Dus, geen daglicht, en de deur op slot.

Ze week uit naar een ander ziekenhuis, waar ze wel uitzicht had op de buitenwereld, en de deur niet op slot ging. In geval van calamiteiten een wel zo prettig idee.

Na de "slok" genomen te hebben, werd haar radioactiviteit na enige tijd gemeten, en stond de betreffende arts vreemd te kijken. De volgende dag was de straling zo ver gedaald, dat ze naar huis mocht onder medeneming van alle spullen die ze bij zich had !

Een ander persoon kreeg begin 1999 de diagnose "Borstkanker" te horen. Deze vrouw met nog twee kinderen op de middelbare school, zag haar wereld op slag ineenstorten, zag op tegen de operatie, en de zaken die mogelijk zouden volgen:

bestralingen en chemotherapie. Deze beide therapieën volgden ook. In dit geval was een groep Lichtwerkers ingeschakeld, om het "afstandswerk" te doen.

Behalve de onvermijdelijke verschijnselen zoals haaruitval en vermoeidheid bleven de andere bijverschijnselen, behorend bij deze vorm van chemotherapie uit, en verliep het genezingsproces voorbeeldig.

Medische zekerheid krijg je eerst na jaren pas. Bij de eerste mammografie waren de berichten zeer goed…….

Echter, er was inmiddels door "toeval" een zeer zeldzame vorm van darmkanker gediagnostiseerd, in de endeldarm aan de achterkant, en 8 cm van het rectum.

Dichter bij het rectum zou een blijvend stoma opgeleverd hebben. Nu was het operabel, maar moest wel in een keer goed gebeuren. Vandaar dat er nu twee chirurgen de operatie zouden uitvoeren i.p.v. een. Een tijdelijk stoma was onvermijdelijk. Het greep de vrouw zwaar aan, temeer daar haar oudste kind examen moest doen in die tijd. Voor de operatie staat 14 dagen. In uitzonderlijke situaties, kan men na 10 dagen naar huis.

Na 7 dagen verliet ze het ziekenhuis !

Na deze operatie kreeg ze middels een ruggeprik morfine toegediend. Door draaien etc. heeft ze deze er per ongeluk, na twee dagen, "uitgewerkt". Een nieuwe ruggeprik was niet zonder consequenties, en verkoos ze het, na een dergelijk zware buikoperatieoperatie, met 3 maal daags 2 paracetamolletjes te proberen, en het werkte !

De artsen begrijpen hier niets van. Zowel de verblijfsduur, als het gemis van pijnbestrijding met morfine, zo vlak na de operatie, hadden ze niet eerder meegemaakt

De moeder wilde graag thuis zijn als haar dochter examen moest doen, maar daar zag het niet naar uit. Door haar korte, slechts 7 dagen durende opname, lukte dat nu wel. Ook zou ze dolgraag op de diploma uitreiking zijn, en ook dat is gelukt. Complimenten natuurlijk ook voor haar dochter, die deze en andere vervelende zaken in haar examenjaar moest meemaken. Ze heeft het met een zeer goed gevolg allemaal gered. Ook de dochter werd meegenomen in het Lichtwerk………

Ik haast me natuurlijk te melden dat deze successtories niet op het conto van de werkers op afstand geschreven mogen worden. Immers, bewijzen zijn er niet.

Een goede Lichtwerker, verbaast zich niet over het resultaat, maar dankt met een glimlach het "Hogere" als hij deze zaken verneemt. Concentreert zich nogmaals op die cliënt, of een andere, die op dat moment ook zijn diensten nodig heeft.

Significant is dat mensen die op afstand behandeld worden, sneller herstellen, minder bijverschijnselen hebben, en soms op wonderlijke wijze totaal genezen