Website van Ed Vos

www.edvos.nl

Het Landgoed Kernhem, 
een mystieke krachtplaats op de Veluwe

(Door Ed Vos)

Aan de rand van de gemeente Ede, daar waar Ede grenst aan Lunteren bevindt zich het landgoed Kernhem. Een energievolle plek, waar volgens overleveringen, regelmatig het “witte wief”werd waargenomen. Het landgoed kenmerkt zich door het feit dat waarnemingen door gevoelige personen, aangeven dat het een reeds in de tijd van de Kelten, belangrijke krachtplaats was, waar rituelen en inwijdingen plaatsvonden. Ook in de huidige tijd treden er merkwaardige verschijnselen op, en fotografeert Ed Vos, evenals zijn, op het landgoed wonende vriendin Lennie, bijzondere lichtbollen.

 
Huize Kernhem

Het is een algemeen bekend gegeven in de gemeente Ede dat er ooit een kapel heeft gestaan tussen de Grotestraat, de Torenstraat, Markt en Brouwershoef, de plaats waar nu de “oude Kerk” staat. Op die plek heeft tot voor kort de heer P. Pel een boekhandel gedreven, die hij om gezondheidsredenen heeft moeten sluiten. Vanaf die plek liep er een zogenaamde leylijn, en vermoedelijk ook een onderaardse gang naar het toenmalige kasteel Kernhem, almede naar de plek, plaatselijk bekend als de Paasberg. De heer Pel heeft veel onderzoek gedaan met betrekking tot deze leylijnen, en  andere krachtsstructuren in het gebied.

Voor wat betreft de onderaardse gangen, waarvan ooggetuigen verslagen zijn opgetekend, is vervolgens officieel niets bekend. Om de een of andere reden worden deze gangen stilgezwegen. Navraag levert geen nadere informatie op, maar moeten er nog oudere Edenaren zijn die van het stelsel op de hoogte zijn.Vlak achter de voormalige boekhandel bevindt zich een leycentrum dat op zich goed aanvoelt, en waar in het verre verleden een kapel gebouwd werd. Er werden overigens op die plek ook mensen terechtgesteld, waardoor die plaats energetisch op een minder prettige manier belast is geraakt.

Het leycentrum is verbonden met andere leycentra, zoals de Paasberg, de Driesprong, de Driesingel, Wekerom alsmede de Heilige berg en de Scheleberg.De Scheleberg zou een verbinding hebben met de schedelberg, zoals het bijbelse |Golgotha wel genoemd wordt. Al deze leycentra zijn in het verleden vermoedelijk onderdeel van een “ommetrek” geweest. Een route die gelopen werd om een inwijding te kunnen ontvangen.

De inwijdings ommegang

Het Kernhemse Leycentrum is overigens onderdeel van de lange leylijn Sneek naar Helmond, ca 175 km lang.

Afgaande op de informatie van de heer Pel, heeft Willy Vandersteen, auteur van vele Suske en Wiske albums, één van zijn albums gewijd aan het Edese landgoed Kernhem en de rijke historie daaraan verbonden. Heel toepasselijk heeft de heer Vandersteen het de naam “Het witte wief”gegeven, waarin ook de heer Pel zijn rol speelt.

Het landgoed Kernhem dankt haar naam aan Huize Kernhem, dat in 1803 gebouwd is, op de plaats waar eerder een kasteel had gestaan. Een schilderij hiervan dat in 1785 werd vervaardigd door Isaac Ouwater, is in eigendom van het gemeentemuseum te Arnhem.Kernhem behoort tot de oudste landgoeden van ons land. Wanneer het kasteel echter gebouwd werd is niet bekend. De oudste  gegevens zijn afkomstig van tekeningen van Winant de ridder, die van 1400 tot 1414 rentmeester was van Hertog Reinald IV.De oudst bekende heer van Kernhem was Udo den Bose, die Kernhem in 1453 het gebied als leengoed bezat van de hertog van Gelre. Bekend is echter dat het gebied reeds in 1500 voor Christus bewoond werd door Germanen. Grafheuvels in dit gebied herinneren hier nog aan.Vanaf Huize Kernhem loopt een laan met aan weerszijde een dubbele rij beuken naar het doolhof. Het centrum van het labyrint wordt gevormd door een heuvel, waarvan sommigen menen dat het eveneens een grafheuvel zou zijn. Bekend is dat er in een ver verleden hier de zonnegod Kere vereerd werd, door een in het wit geklede priesteres. Het altaar, bloedsteen genaamd herinnert hier nog altijd aan.

De Doolhoflaan

Deze bloedsteen bezit nog altijd een merkbaar magische kracht, en is het mogelijk in de nabijheid ervan ervaringen voorbij tijd en ruimte te beleven. De naam “Bloedsteen” is afkomstig van de in Ede algemeen bekende legende, dat wanneer je er bij volle maan met een speld in zou prikken, er bloed uit zou komen. Vermoedelijk van de offers die er in vervlogen dagen werden gebracht.

De Bloedsteen

Bekend zijn ook de vele verhalen over het witte wief, die daar nog altijd zou rond dwalen, en door diverse mensen regelmatig wordt gezien.Het betreft een freule die ooit het kasteel bewoonde en verliefd werd op een ridder. Deze ridder echter vertrok op een goed moment en vroeg de freule op hem te wachten. De ridder is echter nooit teruggekeerd, en vol van verdriet overleed de freule uiteindelijk. Sinds die tijd zou ze nog altijd in het gebied op zoek zijn naar haar geliefde. Aldus de legende. Velen zouden haar verschijningen hebben gezien als we de legenden mogen geloven, maar zijn er ook berichten uit onze tijd die melding maken van ontmoetingen met dit “Witte Wief”.

ENERGIEN.

Daar er diverse leylijnen door het gebied lopen, voelt het landgoed energetisch heel sterk aan. Behalve de waarnemingen van het witte Wief, worden er ook veel andere lichtmanifestaties waargenomen en gefotografeerd. Met name veel lichtbollen worden er op de gevoelige plaat vastgelegd. Veelal ronde vormen, in grootte variërend van heel klein tot het formaat van een voetbal. Eveneens worden er lichtverschijnselen vastgelegd die het beste te omschrijven zijn als een soort “mist”. Het gebied kenmerkt zich in de herfst door het grote aantal “Heksenkringen”, cirkels van paddestoelen, waak op een rij gelegen, en waarvan foto’s gemaakt zijn, waarop duidelijk energieën te zien zijn die hun oorsprong in deze heksenkringen lijken te hebben. Deze zichtbare manifestaties lijken het meest op de feeën energie, zoals Marko Pogačnik dat beschreef en tekende in zijn boek “Ontmoeting met natuurwezens”. En waarbij deze Deva’s hun energie verstrekken aan een gebied door er in spiraliserende vorm overheen te trekken, om vervolgens weer op hun vertrekpunt, in dit geval de heksenkring, terug te keren.

 
Leylijnen op de doolhoflaan en de omgeving van Huize Kernhem.

De 1750 meter lange laan die huize Kernhem met de heuvel in het centrum verbindt, volgt exact een leylijn. Daaruit valt af te leiden dat de heuvel weliswaar een grafheuvel genoemd wordt, maar veeleer een inwijdingsplek geweest zou kunnen zijn. Diverse helderzienden en anderszins gevoelige mensen, rapporteerden onafhankelijk van elkaar dat er rituele inwijdingen hebben plaatsgevonden ten tijde van de Kelten. Waarmee het gebied toch weer een heel andere, magische betekenis krijgt. Dat de energieën in het gebied zo sterk en heilzaam zijn is ook heden ten dage nog goed te merken. Regelmatig worden er bij volle maan meditaties gehouden bij de bloedsteen. Deze steen overigens, ligt volgens gevoelige mensen niet op de oorspronkelijk plek, maar zou in de loop der eeuwen verplaatst zijn. Mogelijk omdat wanneer hij op de oorspronkelijke plek op de heuvel zou liggen de energie te sterk zou zijn.

inwijdingsheuvel

VLEERMUIZEN

De doolhoflaan en omgeving is in 1978 tot eerste, en voor zover mij bekend nog steeds enige vleermuizen reservaat in ons land uitgeroepen. Overdag houden de dieren zich op in de holten van de ca. 300 jaar oude beuken, om ’s nachts, hun sonar systeem volgend, vleermuizen zijn immers nagenoeg blind, voedsel te bemachtigen. Daartoe trekken ze dan langs de doolhoflaan, alsmede de andere lanen in de omgeving die tot het vleermuizen reservaat behoren.

Daar de gemeente Ede het gebied zoveel mogelijk zijn eigen natuurlijke gang laat gaan worden de wandelaars middels borden gewezen op het risico van vallende takken. Het gebied herbergt een 7 tal verschillende soorten vleermuizen, waarvan de rosse vleermuis het best vertegenwoordigd is. In de parings tijd is diens lokroep dan ook veelvuldig hoorbaar.

Bij de indianen staat de vleermuis voor wedergeboorte. De kracht van de vleermuizen was populair bij de Tolteken, de Azteken , de Maya’s, en bij veel andere bevolkingsgroepen. Zelfs tot in deze tijd.De vleermuis staat tevens symbool voor de Sjamanistische dood. De dood van de Sjamaan is het afstand doen van zijn voorgaande leven en identiteit. Deze inwijding was noodzakelijk om zich Sjamaan te mogen noemen en anderen te mogen helen. Gedurende de Sjamanistische dood moest de toekomstige Sjamaan allerhande ontberingen ondergaan, om vrij te komen van oude patronen en angsten.Het omgekeerd hangen van de vleermuis staat ook model voor wedergeboorte en het loslaten van je oude patronen. Letterlijk je hele leven staat (hangt) op zijn kop. Het is ook de positie die een ongeboren kind inneemt in de baarmoeder, vlak voor geboorte, die voor de nog ongeboren vrucht een enorme verandering, transformatie teweeg brengt.

Zo beschouwd kunnen we concluderen dat de vleermuizen het landgoed Kernhem niet voor niets hebben verkozen om juist hier te verblijven. Deze dieren voelen ongetwijfeld de sterke energieën aan die er heersen en waardoor je er makkelijk voorbij tijd en ruimte kunt geraken, en als zodanig wellicht een wedergeboorte ondergaan.

Zoals bekend is van oude krachtplaatsen zijn er allerhande ervaringen te beleven. Zo blijken telepathische overdrachten voor daarvoor gevoelige personen op dit landgoed beter te verlopen. Voorts is het mogelijk, zoals Sjamanen dat doen voorbij tijd en ruimte, naar de onder en bovenwereld te reizen. Kernhem draagt alles in zich om het de plek bij uitstek te doen zijn, voor dergelijke sjamanistische reizen, maar ook voor andere spirituele of esoterische experimenten.

Wanneer je alleen al over het landgoed wandelt, al dan niet in meditatie, is de gewijde serene energie goed merkbaar. Er gaat tevens een heel bijzondere helende kracht van uit, waardoor het er goed toeven is.

UFO

Bekend is dat allerhande etherische energieën zich langs leylijnen makkelijk kunnen verplaatsen. Ook wordt wel aangenomen dat UFO’s van deze energetische lijnen gebruik maken om zich te verplaatsen. Medio 2001 werden de gasten van een op het landgoed gelegen camping, in het holst van de nacht, opgeschrikt door een geluid dat zich het beste laat omschrijven als het geluid dat een helikopter maakt met diens wieken, maar dan veel trager. Een helikopter kan het gezien die traagheid dan ook niet zijn. Tevens werd er een enorm fel en groot licht waargenomen. Vele campinggasten, wakker geworden door het geluid, verzamelden zich bij de ingang, en waren getuige van dit merkwaardige verschijnsel.Opmerkelijk is ook dat de wilde zwijnen in het bos gingen schreeuwen. Een verschijnsel dat wel vaker optreedt bij UFO meldingen, of vlak na het ontstaan van een graancirkels.

Los van deze verschijnselen als UFO’s, lichtbolfoto’s en met het oog waarnemen van lichtverschijnselen voor er voor gevoelige personen,  is het heerlijk in de energie van het landgoed te verblijven, dat een lange geschiedenis heeft, en een van de meest krachtige plaatsen van ons land is. Niet zonder reden werden juist daar rituele inwijdingen gehouden.

Eerder gepubliceerd in het tijdschrift “Spiegelbeeld” April 2002

Aanvulling dd. 09-12-2009
 

De Viskom

De Viskom is een kuil met water op het landgoed ten westen van het huis. Het is vergelijkbaar met het Solse Gat, qua uitstraling maar ook qua vorm, een groter en een kleiner deel met elkaar verbonden door een versmalling.

Het is de kuil waar Suske en Wiske in het stripverhaal op aanraden van het Witte Wief inspringen om aan Udo de Boze te ontkomen. Udo de Boze is trouwens een historische figuur: hij is de oudst bekende heer van Kernhem en bezat in 1453 het gebied als leengoed van de Hertog van Gelre.






De Hanenpol

De Hanenpol of Hanenburcht is een heuvel in het bos ten westen van het huis. Het is omringd door een gracht. Samen met de Viskom vormde dit in de bronstijd een zonneschouwplaats waar men de loop van de zon gedurende het jaar kon volgen.

Meer artikelen:
http://home.hetnet.nl/~midreth/

Over lichtbollen: Dutch light Orbs:
http://home.hetnet.nl/~lichtbol/