De Wereld van de Deva’s

(Door Ed Vos)

Als kind worden ons veel sprookjes verteld en is de wereld van de kabouters, de elfen, trollen, faunen, kobolden en feeën heel normaal, en sluit goed aan bij de belevingswereld, totdat je ouder wordt, en je verteld wordt dat het slechts verzonnen figuren zijn. Maar is dat ook zo? Zijn het werkelijk gedachtekronkels van verhaaltjesmakers?

We hebben allemaal wel eens gehoord van mensen die met bomen communiceren, en tegen hun planten spreken. Het blijkt dat wanneer je aandacht schenkt aan gewassen, ze veel beter gedijen en waar het groenten betreft, de opbrengst meer, en van een betere kwaliteit is dan de gewassen waar die aandacht niet aan gegeven werd.

Energie sturen aan planten en bomen blijkt dus wel degelijk zin te hebben, en kunnen zelfs zieke bossen door deze energetische hulp weer herstellen. Interessant in dit opzicht is het boek “In resonantie met de Natuur” van Hans Andeweg, evenals het boek “ontmoeting met natuurwezens” van Marko Pogacnik. Met name het laatste boek gaat zeer gedetailleerd in op de aanwezigheid en werkzaamheid van Deva’s.

Wanneer we communiceren met bomen of planten, maken we in feite een verbinding met de bijbehorende Deva.

Soorten Deva’s

Er zijn verschillende soorten Deva’s. Ik beperk me in mijn toelichting even tot een boom.

Elke boom heeft zijn eigen specifieke Deva, die er voor zorg draagt dat de jonge boom uitgroeit tot een volwassen exemplaar, en geeft hem ook zijn unieke vorm. De structuur van de wortels, de stam en de kroon van de boom wordt vormgegeven door de Deva die bij dat specifieke exemplaar hoort. Deze bewustzijns vorm, zoals Deva’s dat zijn, hoort bij dit ene specifieke exemplaar, en de Deva of in dit geval de boomgeest, is onlosmakelijk aan die boom verbonden. Bevindt er zich als het ware in. Deze Deva heeft geen connectie met andere bomen, ook niet van dezelfde soort.

Deva’s maken net als wij ook een ontwikkeling door op bewustzijns niveau. Een wat meer ontwikkelde Deva is minder “boomgebonden” en kan verantwoordelijk zijn voor een heel bos. Dus iedere boom zijn eigen Deva, en als een soort opperhoofd een Deva boven al die afzonderlijke Deva’s. Voorts is er weer een Deva voor de hele stad waarin het bos zich bevindt, één voor het land en zo voort. Deva’s kennen dus een min of meer hiërarchische structuur.

Elfen vervullen weer een heel andere rol, en voorzien een bos van de nodige energie.

Ze hebben daartoe een energie punt van waaruit ze opstijgen en al spiraliserend zich over het bos heen te bewegen om vervolgens weer naar het energiepunt terug te keren, om het hele ritueel weer van voor af aan te laten plaatsvinden.

Kunnen we Deva’s zien?

Dat hangt er van af. Deva’s immers leven in een andere dimensie dan wij, en kunnen we niet verder schouwen dan in onze eigen derde dimensie. Er zijn echter mensen die ze wel degelijk kunnen waarnemen, omdat ze hun frequentie hebben verhoogd, en daarom voorbij de derde dimensie kunnen schouwen. Ook is bekend dat kinderen dichter bij de natuur staan en een veel beter contact hebben met de Deva’s dan volwassenen.. Een interessant gegeven is ook dat Deva’s zich soms op foto’s laten vastleggen in de vorm van lichtbollen. Er vindt dan een interactie plaats tussen de fotograaf en de Deva’s. Een contact op bewustzijnsniveau. En werkelijk, er is een vorm van communicatie mogelijk. Een juiste afstemming d.m.v. bijvoorbeeld een meditatie is dan gewenst. Overigens komt dat contact het makkelijkst tot stand op krachtplekken, waar leylijnen samenkomen, en heeft men het meeste succes gedurende zonsondergang, hoewel ook op andere plaatsen en tijdstippen met succes interactie met de Deva’s heeft plaatsgevonden.

Wat hebben we aan Deva’s

Een heel menselijke vraag dient zich aan. Mooi dat er Deva’s zijn, maar welk nut hebben ze voor ons? Natuurlijk houden ze de natuur in stand, en zorgen voor het behoud van bossen etc. In die zin vervullen ze dus een prachtige taak. Er zijn echter ook situaties, waarin we bewust de hulp van Deva’s kunnen inroepen. Deva’s werken in principe ook in opdracht van de mens.

Wanneer een bos bijvoorbeeld ziek is, willen de Deva’s niets liever dan het gebied weer gezond te maken, en hebben daarbij onze energie nodig op telepathisch niveau. Echt spreken is dus niet noodzakelijker wijs nodig, het gaat meer om de intentie die we overbrengen. In feite communiceren we op de grens van twee koninkrijken; het onze, en dat van de Deva’s. Communicatie kan ook alleen plaats vinden wanneer we goed in balans zijn. Onze energielichamen moeten op de juiste frequentie werken om een contact tot stand te laten komen. Enige training is dan ook vereist. De Deva’s reageren op onze gedachtevormen

Ten tijde van Atlantis werkten de mensen en Deva’s samen, waarbij de mens de mannelijke, en de Deva’s de vrouwelijke component waren. De mens echter misbruikte de Deva’s voor eigen doelen, en zelfs voor het voeren van oorlogen. In de Ramayana, een Hindoe tekst wordt hier ook naar verwezen. Het is zelfs de reden geweest dat Atlantis ten onder is gegaan. De spirituele hiërarchie van onze planeet heeft toen het Deva rijk losgekoppeld van de mensen, om herhaling te voorkomen. Sinds een kwart eeuw ongeveer wordt deze verbinding weer hersteld, maar is het onmogelijk geworden de Deva’s voor dit soort op het ego betrekking hebbende zaken, te gebruiken.

Andreasbreuk

Een aardige toepassing van positief werk met Deva’s is het neutraliseren of kanaliseren van risicovolle plekken op aarde. Mevrouw Christan Hummel bijvoorbeeld, is aan het werk geweest met de St. Andreasbreuk in Carlifornië. Haar werd door meester Deva’s gevraagd een Deva netwerk aan te leggen, langs de hele kustlijn van Carlifornië, alsmede een koppeling te maken met andere Deva netwerken. In gedachten moest er een golvende lijn gevisualiseerd worden, en aan de Deva’s doorgegeven worden., met het verzoek de stress van de breuklijn te verminderen, of te verplaatsen naar minder dicht bevolkte gebieden. Sinds het instaleren van deze netwerken, traden aardbevingen in Carlifornië alleen in woestijn gebieden op! En niet alleen dat, veel kleinere aardbevingen kwamen voor aan de noord en zuidgrens van het Deva netwerk. Mogelijk werd één grote aardbeving nu verspreid over een aantal kleinere.

Het Solse gat

In de omgeving van putten, nabij het gehucht “drie” bevindt zich het Solse gat, waarvan een legende verhaalt over een klooster dat er ooit gestaan heeft, en waarin zich veel duistere dingen hebben afgespeeld. Tijdens een onweersbui zou het klooster in de aarde verzonken zijn, en voelt de plek ook niet prettig aan. Het gat als zodanig is ook moerasachtig, en dat midden in een bos. Ook hier ben ik met een paar man doende geweest om de energie met behulp van Deva’s wat prettiger te maken, en het aardige is, dat dat ook werkelijk kan. Er huizen daar echter nog entiteiten die zich niet eenvoudig naar het licht laten brengen, maar de Deva’s aldaar zijn uitermate behulpzaam.

Deva’s beïnvloeden tijd en weer

Het lijkt welhaast te fantastisch voor woorden, maar Deva’s zijn inderdaad in staat de tijd en het weer te manipuleren. Ik ken een in Nederland woonachtige vrouw, die rijden in slechte weersomstandigheden, zoals zware regenbuien etc. dood eng vindt. In voorkomende gevallen is ze in staat het weer te veranderen. Zo was ik eens met haar bij een graancirkelformatie in Engeland, en voorspelden de dreigende wolken niet veel goeds. Deze vrouw vroeg de hulp om het weer ons goedgezind te doen zijn, en verbleven we ca. 2 uur in de formatie. Toen we na verloop van tijd weer uit de formatie vertrokken waren en goed en wel in de auto zaten, barste een enorme stortregen los. Hetzelfde deed zich voor gedurende de zonsverduistering van 11-8-1999, waartoe we een specifieke krachtplaats bezochten. Zoals in heel Nederland was het ook ter plekke bewolkt, en zag het er naar uit dat we de eclips niet zouden kunnen waarnemen. Ook hier weer riep ze de hulp aan, en hebben we de eclips voor een korte periode mogen aanschouwen.

De Amerikaanse Christan Hummel maakt op haar website melding van het feit dat haar vriendin ’s nachts in een dichte mist terecht kwam. Ze riep de hulp van de Deva’s aan, en de mist verplaatste zich tot op een hoogte van enkele centimeters boven haar auto, zodat ze ruim zicht op de weg en omgeving had, en veilig thuis kon komen.

Een ander verhaal, nu de tijd betreffend, verhaalt over de moeder van Christan, die als typiste bij een rechtbank werkte en een typeklus te doen kreeg van 132 pagina’s, welke in 6 uur klaar moest zijn, terwijl haar maximum op 15 pagina’s per uur lag. Een onmogelijke taak.

In paniek belde ze haar spirituele leraar, die haar vertelde zich geen zorgen te maken, hij zou Deva’s sturen. Ze had zicht op de klok, maar besteedde er geen aandacht aan. De tijd leek stil te staan, terwijl de stapel getypte vellen groeide en groeide. Toen ze klaar was had ze nog 40 minuten over!

Opdrachten van de Deva’s

Hoewel de Deva’s in principe werken op de manier zoals wij mensen aangeven, komt het ook voor dat, met name de hogere Deva’s , de hulp van ons mensen inroepen. Ik sprak al eerder over de Nederlandse vrouw die het weer naar haar hand kan zetten. Door samenwerking met de Deva’s, heeft ze ook een goede invloed op bossen en plantengroei.

Wonende op de Veluwe, laat ze haar hond regelmatig uit in de bossen, en heeft een bepaald deel van het betreffende gebied “behandeld”. Na verloop van tijd bleek dit, toch wat doodse deel van het bos weer helemaal op te fleuren, terwijl aan de andere kant van het pad er geen wezenlijke verbetering optrad. Ze had dan ook haar energie slechts op het inmiddels “verbeterde” gedeelte gericht.

De eerder genoemde Christan kreeg de opdracht om energie te sturen naar het centrum van Los Angeles, en kreeg daar een drietal plaatsen bij door. De energie zou door drie mensen tegelijkertijd vanaf 3 locaties moeten worden gericht op een bepaald kruispunt van straten. Ze vroeg zich af hoe ze op de gestelde korte termijn de mensen bij elkaar kon krijgen, en de locaties waren haar ook niet bekend. Door “toevalligheden” kwam ze in contact met mensen die haar konden helpen, en kwam ze achter de genoemde locaties. Ze deed haar werk, maar twijfelde aan het resultaat. Ze kreeg van de Deva te horen dat ze de volgende dag bevestiging zou verkrijgen, en zo gebeurde. Een reporter die een programma aan het maken was op het kruispunt van wegen, waarheen de energie gestuurd was, was verbaasd over het heldere weer. Er was regen voorspeld. De dag ervoor hadden ze nog windsnelheden van ca. 70 Km/h gemeten. Later ging deze reporter in een helikopter, en meldde dat het zo helder was dat je van Palos Verdes, tot point Maku kon kijken. Dat waren twee van de locaties van waaraf de energie gestuurd was.

Het vergeten rijk van de Deva’s heeft meer verrassingen voor ons in petto dan we eigenlijk durven geloven. Rien Poortvliet schreef ooit, in samenwerking met Wil Huygen twee fraai geïllustreerde boeken: “Leven en werken van de kabouter” en “De oproep der kabouters”.

Toen ik ze enige decennia geleden las meende ik dat het allemaal heel mooi getekend en beschreven was. Fictie, want immers kabouter, gnomen, elfjes, feeën etc. bestaan niet.

Wanneer je echter kennis hebt, van het koninkrijk der Deva’s, kijk je de boeken toch anders in.

De auteurs hadden onmiskenbaar wetenschap van het bestaan van het rijk der Deva’s.

Eerder gepubliceerd in "Spiegelbeeld juni 2001

Hans Brockhuis (Running Fox) vroeg mij, of ik toestemming wilde verlenen het bovenstaandeop te nemen in zijn "Running Fox papers" Die toestemming heb ik uiteraard gegeven.

De Running FoxPapers verschijnt 1x per maand, en is een gratis on line magazine, dat in het Engels en het Nederlands uitgegeven wordt.

In het nummer van juni 2002 stond het magazine in het teken van de Deva's. Door op de knop hieronder te drukken ziet u de volledige versie van dit nummer. Tevens wordt aangegeven hoe u zich kunt abboneren.

Home

reacties: ed.vos@hetnet.nl